آدم میتواند سنگ باشد همچون لاک ِ سنگ پشت
میتواند همچون یک الاغ ، نفهم
همچون یک گربه ، بی حیا
همچون یک طاووس ، مغرور
همچون یک...
باشد.
+ میتوانی همه ی باغ وحش را به اندرون روحت دعوت کنی و چه زیباست آن زمانی که بتوانی ولی
مثل یک آدم رفتار کنی...این همه آیه و حدیث و روایت و زحمت ! برای ساخت بهشت این است که
باید فقط یک آدم باشی همین...!
بیـــــ ربط : دلم از دستت خیلی گرفته ، یحتمل از این بابت خوشحال میشی.حرف زیاده ولی ...
خیلی وقت پیش ها ، یعنی حدود 10 -15 سال ِ پیش ... منو نگین جان از طریق رادیو ، شبکه قرآن ، موقع نماز همراه با رهبر عزیزم نماز را میخواندیم...آن قدر صوتش به دلم نشسته بود که تمام نمازهای مثلا باحالم را با لحن آقایم میخواندم...هنوزم که هنوزه پشت میکروفون ، موقع نماز ظهر خودش که نه ! ولی شبیهش را برای بچه هایم میخوانم...بچه های مدرسه
همین دیروز پریروز بود که یک آن با صدای یکی شبیه خودم ، به خودم آمدم...شاگرد نازنینم :) داشت مثل من ، من که نه ! آقایم نماز را پشت میکروفون میخواند...و چه قدر لذت بخش است وقتی میبینی هر روز به تعداد این مقلدین اضافه میشود...:)
امروز یه دانش آموز با محبتی حدود 15 تا کارت تبریک عید درست کرده بود.که با تمام شوق و ذوق میرفت سمت معلما و بهشون کارت و می داد.یکی از صحنه هایی که امروز دیدم و فک میکنم تا عمر دارم تو ذهنم میمونه اینه که وقتی این دانش آموز کارت تبریکشو با ذوق فراوون به معلم قرآنش !!! تحویل داد ، اولین واکنش معلم این بود : این چی هست حالا؟من بهتون گفته بودم درست کنین ؟مکث طولانی ...خب باشه ممنون ( همه این صحنه ها رو مجسم کنید که دست دانش آموز به سمت معلمش درازه و هنوز خانم کارت رو تحویل نگرفته ! )
سعی کردم بهشون سخت
نگیرم...راحت بگیرم...
زود بگذرم...خاطره خوش تو
ذهنشون باشم...
دلم خواست کیف کنند
دلم خواست شاد و سرحال و
پرانرژی باشن
دلم خواست نقطه تاریک تو
ذهنشون نباشم
دلم خواست دوسشون داشته
باشم...
و امروز
بعد خوندن برگه های نظرسنجی
درباره کلاس فهمیدم
دلم به همه اون چیزایی که
میخواسته رسیده ...این ینی من خیلی خوشبختم خیلی
شکرت ______
سلام سوژه نابم برای عکاسی
ردیف منتخب شاعران وسواسی
سلام «هوبره»ی فرش‌های کرمانی
ظرافت قلیان‌های شاه عباسی
تجسم شب باران و مخمل نوری
تلاقی غزل و سنگ یشم الماسی
و ذوالفنون، شب چشم تو را سه تار زده
به روی جامه‌دران با کلید « سل لا سی»
دعا،
دعای همان روزگار کودکی است:
خدا
تُنه ته دو باله تو مال من باسی
حامد عسگری
تُـنگ ماهی...هیچ یادش نیـست...خاطرات ماهیـانش را...نـیز ماهی ها...دل به آب تُـنگ‌ها
هرگز نمی‌بنـدنـد... زندگی، نوعی فراموشی است...
___________________
سید علی میر افضلی**
